فناوری Band Steering به دستگاه هایی که می توانند داده ها را در هر دو فرکانس 2.4 گیگاهرتز و 5 گیگاهرتز در شبکه ارسال و دریافت کنند، کمک می کند تا بسته به موقعیت بین شبکه های بی سیم انتخاب درستی داشته باشند. به طور مثال، یک اکسس پوینت دو بانده به طور خودکار دستگاه را تشویق می کند تا به جای باند 2.4 گیگاهرتز شلوغ تر از باند 5 گیگاهرتز خلوت تر استفاده کند. این بدان خاطر است که باند 2.4 گیگاهرتز فقط سه کانل 20 مگاهرتز غیر همپوشان را استفاده می کند و بقیه با هم همپوشانی دارند و برای دستیابی به سرعت مورد نظر باید پهنای کانال مشخصی وجود داشته باشد. این بدان معناست که در این سه کانال فضای زیادی برای حفظ ترافیک مورد نیاز وجود ندارد و آنها به سرعت پر می شوند.
بنابراین در صورت امکان با هدایت کاربر به باند 5 گیگاهرتز کمک می کند، جایی که 24 کانال 20 مگاهرتزی غیرهمپوشان وجود دارد. اتصالات گسترده شده و کاربران وای فای سریع تری را دریافت می کنند. Band Steering با افزایش سرعت کاوش و بررسی کانال ها کار می کند. بنابراین وقتی که یک کلاینت وارد می شود، هر دو باند را کاوش می کند و ابتدا یک پاسخ از باند 5 گیگاهرتز دریافت می کند و احتمال اتصال به این باند را افزایش می دهد.
فناوری Band Steering یا بند استرینگ چیست؟
همانطور که در بالا توضیح دادیم، بند استرینگ تخصیص باند فرکانسی را در یک شبکه Wi-Fi نظارت و سازماندهی می کند. این فناوری به ویژه در محیط های شبکه به هم ریخته که در آن بسیاری از کاربران و دستگاه های مختلف فعال هستند اهمیت پیدا می کند.
Band Steering به طور خودکار همه کلاینت های وای فای را به شبکه بی سیم بهینه خود اختصاص می دهد. مشخصات فنی دستگاه نهایی و همچنین فاصله آن از نزدیکترین اکسس پوینت را در نظر می گیرد. در نتیجه داده ها را می توان با کارایی بیشتر از طریق باند انتقال داد. این در مورد تلویزیون های هوشمند هم صادق است که به طور منظم باید استریم های 4K با حجم بالا را انتقال دهد. همچنین برای دستگاه های کوچک خانه هوشمند که فقط به صورت پراکنده مقادیر کمی از داده ها را مبادله می کنند قابل اعمال است.
باند فرکانسی چیست؟
در واقع باند فرکانس بخشی از یک ناحیه فرکانس بزرگتر است. Wi-Fi از دو باند فرکانسی 2.4 گیگاهرتز و 5 گیگاهرتز استفاده می کند. 2.4 گیگاهرتز توسط استاندادها و فناوری های بی سیم قدیمی (802.11 b/g/n) استفاده می شود و سیگنال هایی را ارائه می دهد که به دورترین مسافت ها می رسند اما کمترین سرعت را ارائه می دهند. به دلیل دسترسی طولانی سیگنال های آن، این باند فرکانسی در برابر تداخل سایر شبکه های وای فای و همچنین سایر تجهیزات بی سیم و مایکروویو، آسیب پذیرتر است.
5 گیگاهرتز برای دستگاه هایی که از جدیدترین استانداردهای بی سیم مانند مانند 802.11ac و همچنین برخی از استانداردهای قدیمی تر (802.11 a/n) استفاده می کنند، در دسترس است. باند فرکانس 5 گیگاهرتز سیگنالهای بیسیمی را ارائه میکند که دسترسی کوتاهتری نسبت به 2.4 گیگاهرتز دارند، اما بالاترین سرعت/بهترین عملکرد را نیز دارند. کامپیوترها و دستگاه های جدیدتر این باند فرکانسی را به دلیل عملکرد برتر ترجیح می دهند. به دلیل دسترسی کوتاهتر سیگنالها در این باند فرکانس، استفاده از اکسس پوینت های متعدد (به منظور پوشش رضایتبخش) ضروری است.
وقتی فناوری Band Steering وجود نداشته باشد چه اتفاقی می افتد؟
اگر تجیهزات شما از فناوری Band Steering پشتیبانی نمی کنند، انتخاب بهترین باند فرکانسی به عهده کاربر یا دستگاه است. بسیاری از روترها به گونه ای تنظیم شده اند که کاربر بتواند از فرکانس های 5 گیگاهرتز و 2.4 گیگاهرتز استفاده کند. بنابراین این به کاربر بستگی دارد که کدام کانال را ترجیح دهد و در نتیجه به کدام باند متصل شود.
در بدترین حالت، کاربر سعی می کند به شبکه ای متصل شود که توسط دستگاه پشتیبانی نمی شود یا شبکه ای که عملکرد بسیار کندتری را نسبت به آنچه که دستگاه واقعا پشتیبانی می کند را ارائه می دهد.
Band Steering چه کاری انجام می دهد؟
فناوری Band Steering به این معناست که شما نیازی به نگرانی در مورد انتخاب باند فرکانسی ندارید چون روتر یا اکسس پوینت می تواند این ارزیابی ها را انجام دهد و هر دستگاه را به باند فرکانس مناسب هدایت می کند. Band Steering اغلب بخشی از یک عملکرد جامع تر به نام Client Steering است که تضمین می کند همه کلاینت ها (دستگاه ها) به اکسس پوینتی متصل می شوند که بهترین عملکرد را ارائه می دهد.
منابع: eyenetworks و syndicated
